عوامل اجتماعی موثر بر گرایش زنان بر حفظ سلامت جسمانی

در پژوهش حاضر مساله ین است که در پرتو تحولات اجتماعی صورت گرفته در دهه های اخیر به ویژه در جوامع شهری چه رابطه ای بین عوامل اجتماعی وگرایش زنان برحفظ سلامت جسمانی وجود دارد. پس از بررسی ادبیات تجربی و نظری، روش توصیفی از نوع پیمایش یا زمینه یابی استفاده گردید. جامعه آماری این پژوهش شامل همه زنان عضو در باشگاههای چاقی در مناطق 22 گانه شهرداری تهران در زمستان 1391 بودند، که حدود 3000 نفر را شامل می شدند. با توجه به حجم جامعه، نمونه ها با روش نمونه گیری خوشه ای چند مرحله ای انتخاب گردید. به منظور تبیین نظری موضوع پژوهش از دیدگاههای کولی، مید، بلومر، بوردیو، گافمن، گیدنز، و... استفاده شده است. برای جمع آوری اطلاعات از دو روش کتابخانه ای و پرسشنامه ای بهره گرفته شده است. پس از بررسی فرضیات پژوهش تاثیر هر یک از عوامل بر گرایش زنان به حفظ سلامت جسمانی مورد سنجش قرار گرفت. با توجه به یافته ها به غیر از متغیرهای زمینه ای و عوامل اقتصادی وجود رابطه بین دیگر فرضیات تایید شد. جهت بررسی ارتباط گرایش زنان به حفظ سلامت و عوامل فردی، گروه نخستین و ثانویه، تاثیر خود آینه سان، و عوامل اقتصادی از رگرسیون خطی چندگانه به روش همزمان استفاده شده است.  با توجه به مدل رگرسیونی رابطه تمام متغیرها با متغیر وابسته مستقیم است به عبارتی افزایش در متغیرهای مستقل باعث افزایش در متغیر وابسته گردیده است.